Kime sorsan bilir papatyanin beyazligini,hatta beyaz deyince papatya aklina gelenler de vardir.Ama siyah papatyalar da acar bazilarimizin anilarinda.Aslinda beyaz karsilanirlar ama siyah ugurlanirlar.Neyi bekledigimizi bilmedigimiz cok bosluklu zamanlarin cicekleri onlar,kararsizlik tohumlarinin cicekleri.Belkilerin sebep oldugu secimlerin suladigi cicekler onlar.Hayal ettigimiz yuksek katlardaki dairelerimize cikan merdivenlerde verdigimiz molalardaki anlik sevinclerimizin cicekleri onlar.Ama beyaz papatyalardaki gibi onlarinda ortalari sari.Kararsizdik,belki diyorduk,molalarin bitecegini biliyorduk ama basamaklari dinlenmeden,kararli kararsizliklar yasamadan,belkilerle risk almadan ne bekledigimizi bilemezdik;bu yuzden ortalari sari,bazen gozukmeyecek kadar az sari ama sari.Hepimizin siyah papatyalarinin eserleri beyaz papatyalarimiz,hani beyaz deyince aklimiza gelen papatyalar.Bazen yalniz kalinca,sessiz kalinca siyah papatyalarimizi gunese cikaririz,gun yuzunu gosteririz.Cunku gozardi edilmeyecek bir gercek vardir ve en can alici noktadir;soyle ki bizim siyah papatyamiz bir baskasinin,baskalarinin beyaz papatyasi olacaktir.Siyahta olsa,beyaz da olsa solmaz papatyalar anilarda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder