22 Ağustos 2012 Çarşamba

Hissetmişken 2

Hayatın adaletsizliklerine karşı mücadele etme isteği küçük endişelerle başlıyor.Bunlar genelde içinden çıkamadığımız haksızlıkların dayattığı endişeler.Bir sonraki evre ise bizim dışımızdaki insanların endişelerini ve çaresizliklerini görmek oluyor.Sınırlı günlerimiz olduğunun farkındalığıyla kendi oluşturduğumuz sınırların,güçlerin,değişim araçlarının gereğinden fazla bize hükmettiğini anlıyoruz.Bunların bizi insanlıktan uzaklaştırdığı gerçeğiyle farklı görüşlerin ayrıştırdığı grupların birbirlerine karşı düşmanlığını seyre dalıyoruz.Bütün bunların bizim oluşturduğumuz ve yaşamımızı kolaylaştıracağını düşündüğümüz sistemlerin sonucu olduğunu anlıyoruz.Sonunda bu sistemlere olan düşmanlığımızın sloganlarını atıyoruz ve herkesin bu çelişkiyi kavramasını sağlama girişimlerine başlıyoruz.İnsan kendi kendisiyle savaşırken anlamlandıramadığı hayatına son veriyor.

18 Ağustos 2012 Cumartesi

Su

Bir prenses yükseliyor heybetli dağın ardından
Dağın ihtişamını adeta boğuyor
Masmavi bir elbisesi
Dalgalı uzun saçları
Sonsuzluktan da derin gözleri
Tüm aşıklar için gelmiş sanki
Hayallerine girmiş
Hikayeleri yerle bir etmiş
Herkes onu izliyor
Güneşten daha çok parlıyor
Denizlerden daha derin
Rüzgarlardan daha serin
Bir cümle lütfedecek gibi biran
En güzel kırmızının yansıdığı dudaklarından
Gülümsüyor gözlerini kısarak gamzeli yanaklarıyla
Haykırıyor insanı titreten sesiyle dünyaya
Her sevgilinin hayali bir rüya
ve Yeniliyor karanlığa...

9 Ağustos 2012 Perşembe

Hissetmişken 1

Bir aydınlıktan kaçarken hayatta peşinden koşuyor insanın,
Yarışın amacını anlamaktan öte hayat anlamsız geliyor.
Fiziksel yaşlılıktan öte insanın zihin dünyası daralıyor,patlar.
Herkes biraz deli ve tanıdıkça diğerlerini daha da deliriyor.
Yıllara sığmayan hayatlara hak etmedikleri yaşatılıyor.
Ölümle anlamsızlaşak bir sürü yargının kurbanı oluyoruz.
İnsanı vazgeçemeyeciği özelliklerinden dolayı ötekileştiriyoruz.
Azınlıktan olabileceğimiz gerçeğini kabullenmiyoruz.
Çok seviyoruz kaybediyoruz yeniden sevene kadar tükeniyoruz.
Kimseyi üzmemek için çok sebep varken,
Kendi kurduğumuz düzene kendimizi ispatlamaya çalışıyoruz.
Bizi var eden tüm insanlık için çabalamak,
Herkes bizim gibi olunca uğruna ölmeye değer.

8 Ağustos 2012 Çarşamba

Benim

Bu zamana ait değil benim kaygılarım.
Öteden gelen endişelerin tufanına katıldım.
Uyanıyorum bir ara dirilemiyorum.
Bazen gerçekten yalnızlık dileniyorum.
Uyuyorum ve hissedemeyeceğim tenlere dokunuyorum.
Uyanıyorum ama yine yokum.
Böyle dönüp giderken kendimi terk ettim.
Zaman akarken ben hep geriye gittim.
Geleceğime insanlar kattım geçmişe ittim.
Gündüz için bir maske edindim.
Taktım delirmemiş gibiydim.
Gece yine kendimim.
Bu yuzden aydınlıktan hep nefret ettim.

Sence

Aşkı anlamak yılları alır bence,
Hatta belki ölürken anlarsın sadece,
Ama aşkı hissedebilmek için anlamak mı gerekiyor?
Bazen insan şarkılarla bile aşkı hissediyor,
Mutluluk mu sonunda?,
Hayır her şey yok oluyor zamanda.
Haklıyız insan istemese de acımasız,
Kollarımı açtım bekliyorum küçük kız...

7 Ağustos 2012 Salı

Küçük Kız

Hep andığım
En uzağı
En güzeli
Herkesin içinde
Olsa keşke
Var olsa
Benim olsa
Bizim olsa
Sizin de olsa
Hiç olmasa da
İçimizde kalsa
Yarın olsa
Yine ansan
Her şeye dair
Varlığıyla yokluğu bir

2 Ağustos 2012 Perşembe

Diğerleri

Üzerimizdeki etkilerinin karşılığı kontrol olanlar,
Bizi kısa hayatımızda savaşa zorlayanlar.
Düşünmek için hareketten vazgeçirenler,
Yeniye,hayatın devamına zulmedenler.
Küçücük dünyamızda mutluyuz,
Ötekileştirilenlerden  de oluruz.