19 Kasım 2013 Salı

Her neredeysen

Bir balkondan
sivrilen kardan beyaz dağları terk eden bulutlara bakarken insan
yaşadığı an, savrulduğu düzen, ait olduğu kalabalıklar ve itaat ettiği kuralları düşündü.
Bir an sanki boşluktaydı ve hayal edebilirdi...
Başka bir dünya dedi ve uzattı ellerini sonra bir ışık dağların ardından...
Bir işaret değildi elbet kurtuluşa,
gözlerini kırpmaya zorlandı ve gerçeğe itildi güneş tarafından...
Arkasını döndü rüyalara ve teslim etti her şeyini karanlığa...
Kapkaranlık bir düzen, bulut beyazı hayaller ve güneş kadar yakıcı gerçekler...