Bir aydınlıktan kaçarken hayatta peşinden koşuyor insanın,
Yarışın amacını anlamaktan öte hayat anlamsız geliyor.
Fiziksel yaşlılıktan öte insanın zihin dünyası daralıyor,patlar.
Herkes biraz deli ve tanıdıkça diğerlerini daha da deliriyor.
Yıllara sığmayan hayatlara hak etmedikleri yaşatılıyor.
Ölümle anlamsızlaşak bir sürü yargının kurbanı oluyoruz.
İnsanı vazgeçemeyeciği özelliklerinden dolayı ötekileştiriyoruz.
Azınlıktan olabileceğimiz gerçeğini kabullenmiyoruz.
Çok seviyoruz kaybediyoruz yeniden sevene kadar tükeniyoruz.
Kimseyi üzmemek için çok sebep varken,
Kendi kurduğumuz düzene kendimizi ispatlamaya çalışıyoruz.
Bizi var eden tüm insanlık için çabalamak,
Herkes bizim gibi olunca uğruna ölmeye değer.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder