Caresizlige Kadar

Birisi bir yerde,bir zaman,bir sekilde caresiz kalmissa,elinden bir sey gelmemisse,icine atmissa olanlari,donup arkasini gitmek zorunda kalmissa eger gercekten yasamaya baslamis demektir.Her sey o anlari hatirlatir,en gecmisidir o gercek dunyaya getiren caresizlikler,en baglayici onlardir hayata.Arkadasi daha arkadas,sevgiliyi daha sevgili,kardesi daha kardes,babayi daha baba,hayati daha hayat yaparlar.Tum caresiz kalmislarin cigliklarini o zaman duymaya baslarsin,o zaman anlarsin kaybedecek hicbir seyi olmayanlarin en caresizler oldugunu.Ne para,ne guc,ne makam,ne saygi,ne sevgi hicbiri onune gecemez olanlarin.Deger bilmek icin gec kalmaktir caresizlik.Yillar geciyor ama yillar gececek mi bilinmez,belki gecirecek sadece bir gun kalmistir;caresizlige,caresizliklerine deger verdiklerimizin sadece bir gun kalmistir.Hesaplasmalarin dunyasinda olmadigimizi anlamak icin caresiz kalmayi beklemek zorunda degiliz,yalniz kalarak intikam alamayiz kimseden ya da yalniz birakarak.Aslolan arkadas dedigine,sevgili dedigine,kardes dedigine,baba dedigine deger vermektir,caresizlige kadar beklememektir.