Hayallerinde yalnız kalanlar var.Küçücükken bağlanırlar bir ideale,en yücesidir bu ulaşılmak istenenlerin.En büyük reklamlarıdır karakterlerinin,bu hayali haykırmak çevresindekilere.Tüm benlikleri bu yola adanmıştır,ve zamanla girilen savaşın zaferi çarpar kalplerinde.Olmak istedikleri yere açılan kapıdan girince yalnızdırlar hep hayal ettikleri gibi.Zamanla girilen mücadelenin evrilmiş halinden zevk alırlar, çünkü sonunda elde edilen zafer ömürlerini adadıklarıdır.Ama kapının şatafatının ardında çamurlu yollar,zoraki maskeler vardır.Bu lekelere bulanmadan aşılmak istendikçe engeller hayat onları yıpratır ve bir gün son kez uyanırlar hayallerinin dünyasında,yine yalnız ama bu sefer mutsuz.Yalnızlığa uğurlandıkları dünyaya dönerler ama bir daha asla kendileri olamazlar…Böylelerinden çalınmıştır hayalleri,en istedikleri en uzaklaştıkları olmuştur.Devamında ne bir hayal ne bir hedef gülümsetemez onları.Farklıdırlar çünkü ikinci el bir ruh taşırlar.İşte benim davam bu yüzden sorumsuzluk davası.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder