Bir Huznun Hikayesine Gulduk

Bir kac kahraman,ama birbirlerinin kahramanlari onlar.Ait olduklari yerlerdeyken bir gun,ama birbirlerinden ayri yerlerde.Kahramanlardan birinin gunu kotu olur,ama en kotu gunu degil,daha kotusu de olur.Bir pazartesi gunu saat gunduzun ortasini biraz gecmisken,ama bu sefer gecerken biraz durupta gectigi bir gun.Kahramanlardan birinin varligini anlamlandiran kelimelerden birisinin yok oldugu bir gun,ama oyle siradan bir kelime degil.Boylesi bir gunun ertesinde kahramanlar bir araya gelir,ama caresizcesine.Otururlar bir odada,ama gozleri yerde.Kotu gunundeki kahraman kurtarinca yerden gozlerini hepsi bu bir isaretmiscesine eslik ederler bakislarina,ama yine caresizcesine.Varligindan yitiren kahraman icindeki karanligi tutar bir nefes gibi,ama gulumser digerlerine.Paylastiklari gulumsemeleri hatirlatan cumleler kurar icindeki karanligi itercesine,ama sadece onlarin icinde olduklari anilaridir anlattiklari.Sonra bir bir artar gulumsemeler eslik eder diger kahramanlar ona,ama hepsi anlar karanligi kovma vakti oldugunu.Sonra kotu gunundeki kahramanin acilarina gomulunce topragin altina,yani paylasinca acisini toprakla bir bir uzaklasir kahramanlar yanindan,ama ait olmadiklari ve birlikte olduklarini sehre gitmek ve hikayenin bas kahramanini beklemek uzere.En kotu gunu degil demistim ya hani,cunku en kotu gunun devami yoktur,bas kahraman zamana yenik dusercesine doner onlarin yanina,bekledikleri icin,birlikte ama ait olmadiklari sehre.Hepsi bilir o odada o gun bir huznun hikayesine gulduklerini,ama birbirlerinin kahramanlaridir onlar;cunku anlamsizca yanyana olmak isterler,merak ederler birbirlerini,bos bir gunu tuketecekte olsa birlikte tuketirler,cayin icisini anlamlandirmak icin de olsa yanyana olurlar.Bazen karsilikli susarlar,bazen birisi konusr hic birini dinlemez,dusunurler;hepsinin dusunmeleri gerekenler vardir,sadece bas kahraman icin degildir kotu gunler.Kotu gunlerin sahipleri de bas kahramanlar da degisecektir hepsi bilirler.Birbirlerine kizarlar,birlikteyken yalniz hissederler,iclerine attiklarini kusarlar birbirlerine ama sabah olunca yine caylarini icerken birbirlerine gulumserler,ama iclerinden geciyordur elbet hepsinin gelecekte,farkli diyarlarda,farkli insanlarin kahramanlari olacaklari.Birisi yalnizligin kahramani,birisi askin kahramani,birisi dostlugun kahramani,birisi vefanin birisi derdin birisi acinin kahramanidir onlarin ama onlar hep birbirlerinin kahramanlari.Evet hepsi biliyordu o gun bir huznun hikayesine guldukleri,ama ayni hikayenin kahramanlari olduklarini unutmadan.Bazi hikayelerde kahramanlar ve siradanlar vardir,ama bu hikayede sadece kahramanlar var ve sadece kendi kendilerinin kahramanlari onlar.Onlarla bir huznun hikayesine gulduk huznumun hikayesine gulduk ama biz bir huznun hikayesinde gulduk,bazilarimiz kirmizi,bazilarimiz beyaz,bazilarimiz mor ve hala guluz kirmiziyiz,beyaziz,moruz ama bir gun solacagiz.