Hepimiz Yitirdik

Kim olarak doğmak isterdik bence yine kendimiz. Başkalarını anlamak ya da değerlendirmek yerine tüm ötekilerle dünyayı paylaşmak gerek. Kurallar, yetkiler, seçimler ve ya güçler ne için var? Daha güzel bir dünya ya da kazanımları devam ettirmek için değil mi? Bugün insanlar neden öldürülüyor? Savaşlar neden var? Hrant Dink daha güzel bir dünya için mi katledildi? Ermeniler, Kürtler, aleviler bu dünyada olmasa daha güzel bir dünya mı olacak? Şuanda iktidar sahipleri ya da egemenlere yetki veren insanlar ötekilerini yok etmelerini mi istiyorlar? Kültür diyoruz, birlikte yüz yılların birikimi sonucunda oluşturulan mutlu hayatların kesişimleri değil mi kültür? Sevdiğimiz ait olduğumuzu hissettiğimiz kültüre hiç mi katkısı yok ötekilerin? Herkesin en azından yasamaya hakki var. Görmezden gelmeden topraklarımızı, kültürümüzü, dünyamızı paylaşmalıyız. Birlikte mutluluklar inşa etmeliyiz. Benim sıfatlarım, seçimlerim, dinim, siyasi düşüncem katledilmeyi gerektirebilir mi? Paylaşamayacak kadar az şeyimiz yok. Doğduk ve sinirli zaman sonra yok olacağız. Birbirimizi yok etmeyelim ve nefretimizle egemenlere bu yetkiyi vermeyelim. Evet tüm ötekilere nefret duyanlar bu katliamlara katkı sağlayanlardır. Zaman dünyayı hiç bir kötülükten arındırmıyor. Çünkü insanlar yeniden var oluyor ve kendi kötülüklerini yaşatıyorlar. O son resim. Hrant Dink‘in yerde yattığı ve üzerinin örtülü olduğu. Onu gören insan nasıl olur da hissizleşir ve hesabını sormadan yasamaya devam edebilir. Bir Ermeni kendisini o resimdeki gibi hayal ederek daha nasıl yasayacak. Bir baba, bir es bir çocuk, bir anne daha yok edilmesin. Bu yitirilişler bir olmanın zincirlerini güçlü kılmalı ve dayanışmayı, mücadeleyi sonsuz kılmalı. Eşit bir dünya hayal etmek yetmez. Sahip çıkmak önemli. Göz yumma ve Hrant Dink'i kalbinde ve mücadelende yasat. Buradayız. Ahparig.